شهر پراگ در قرن ۹ میلادی توسط شاهزاده بورژیوی یکم که در آن زمان قلعه خود را در نزدیکی رودخانه ولتاوا ساخته بود، تاسیس شد. این شاهزاده از خانواده پریمیسل بود که به مرکز بوهمیا آمده بود. خاندان پریمیسل از قرن ۹ در کشور جمهوری چک حکومت داشتند. شاهزاده وراتیسلاف، که آقازاده بورژیوی یک بود در سال ۹۲۱، ساخت یک کلیسا با سبک باسیلیکی را آغاز نمود که اتمام و تکمیل آن تا دوره حکومت بولیسلاف دوم به طول انجامید. بولیسلاف دوم در سال ۹۹۳ صومعه ای تاسیس کرد که هم اکنون یکی از قدیمی ترین صومعه ها در این کشور محسوب می شود.
در سال ۹۲۹ کلیسای دیگری به نام روتوندا ویت مقدس با سبک رومانسک ساخته شد ولی با گذشت چند سال در سال ۱۰۹۶ معماری این کلیسا را به باسیلیک تغییر دادند. شخصی با نام یان لوکسنبورسکی، حدود ۲۴۸ سال بعد از ساخت کلیسای ویت مقدس آن را تخریب کرد و به جای آن کلیسای دیگری با سبک گوتیک را ساخت.
زمستان پراگ بسیار سرد، بارانی و گاهی برفی است و از دسامبر تا اوایل ماه می (۱۰ آذر تا ۲۰ اردیبهشت) به طول می انجامد و تابستان آن ممکن است در بعضی روزها بسیار گرم شود و تا ۲۷ درجه دمای هوا بالا رود.
کاخ شهرداری، عمارتی بزرگ با تزئینات هنری بسیار زیبا می باشد که در مجاورت برج باروت (Powder Tower) و کاخ پکوفیسکی (Pachovsky Palace)، در قسمت قدیمی شهر واقع شده است. پادشاهان بوهمیایی چک برای حاکمیت و کنترل نواحی شهر از این عمارت هنری کلاسیک، استفاده می کردند. درون کاخ شهرداری مجسمه هایی از معروف ترین هنرمندان قرون گذشته به چشم می خورد. این عمارت به دروازه شهر باستانی پراگ متصل می شود.
در تپه ی پترین منظره ی شگفت انگیزی از شهر قدیمی به چشم می خورد. این تپه در سوی دیگر رودخانه نزدیک شهر قدیمی واقع شده است و دارای مسیر های پیاده روی لذت بخشی برای گردش و تفریح است. در تپه ی پترین، بهتر است که از برج فلزی که به سبک برج ایفل در اندازه ی کوچک ساخته شده، بازدید کنید، همچنین از جاذبه های مهم دیگر مانند یک رصدخانه نجومی، کارخانه ی قدیمی آبجو سازی و صومعه ی استراهوف (Strahov Monastery) دیدن کنید.
باغ وحش پراگ، یکی از بهترین باغ وحش های اروپا به شمار می باشد. این باغ وحش معروف در حاشیه ی رودخانه ویتاوا در مجاورت قلعه ی تروجا واقع شده است. در این مکان می توانید به حیوانات کمیاب دنیا نزدیک شوید برای نمونه لاک پشت غول پیکر گالاپاگوس (Galapagos)، بزرگ ترین نوع لاک پشت و دهمین جانور سنگین جهان که عمری صد ساله دارد را تماشا کنید.
کنیسه اسپانیایی در مرکز شهر قدیمی در محله ی یهودی نشین قرار دارد. این کنیسه در سال ۱۸۶۸ ساخته شده است و اولین عبادتگاه یهودی ها در شهر پراگ به شمار می رود. شیشه های رنگ آمیزی شده، نقوش اسلامی نقش بسته بر روی دیوار ها و تزئینات با کاشی های طلائی از دیگر ویژگی های این بنا است. یکی از ویژگی های مهم و بی نظیر وجود گنبد بزرگ مرکزی در داخل کنیسه است.
ساخت این کلیسای باشکوه تقریبا ۶۰۰ سال به طول انجامید و نسبت به دیگر کلیسا های موجود در اروپا، مردم هدیه های بسیار زیادی را به این کلیسا می بخشند. این بنای بزرگ درون قلعه ی پراگ در قسمت شیب دار جای گرفته است و در ساخت آن از سنگ های باستانی استفاده شده است. در درون کلیسا آرامگاه سنت جان نپوموک (St John of Nepomuck) به سبک باروک و از جنس نقره را خواهید دید، همچنین هنر های نوین شیشه های رنگ آمیزی شده و موزائیک قرن ۱۴ میلادی و آرامگاه سنت وِنسِسلاس و چارلز چهارم، پادشاه بوهم چکی و امپراتور امپراتوری مقدس روم در این کلیسا قرار دارند.
برج باروت یکی از دروازه های اصلی شهر قدیمی می باشد که در قرن ۱۱ میلادی احداث شده است. در طول قرن ۱۷ میلادی، از این دروازه به عنوان محلی برای انبار کردن باروت استفاده می شد و به همین خاطر این دروازه را برج باروت می نامند. مسیر سلطنتی، مسیر های عبور پادشاهان بوهم برای تاجگذاری از دروازه ی شهر قدیمی در این بخش شروع می شود. برج باروت توسط پلی سرپوشیده به کاخ پادشاه ولادیسلاو دوم (King Vladislav II) وصل می شود، ولادیسلاو دوم در سال ۱۴۷۵ دستور بازسازی برج را صادر کرده بود.
در اواخر قرن بیستم میلادی شهر پراگ با ساختمان جدیدی در طرح رقص و خمیدگی خاصی به نمایش در آمد، این خانه توسط معمار چکی به نام ولادو میلونیک (Vlado Milunic) و یک معمار کانادایی به نام فرانک گری (Frank Gehry) ساخته شده است. این بنای عظیم با استفاده از عناصر پویا و استاتیک ساخته شده و به یک رقاص زنی که به سوی مرد رقاص خم شده، شباهت دارد.
ساختمان اصلی کلیسای تین در قرن ۱۱ میلادی با سبک معماری رومی ساخته شد و برای پذیرایی از بازرگان های خارجی که جهت داد و ستد به پراگ می آمدند بکار می رفت. کلیسایی که امروزه مشاهده می کنید در حقیقت در قرن ۱۴ میلادی ساخته شده است و سقف، برج ها و شیروانی ها سال ها بعد ساخته شدند. معماری کلیسای تین یا کلیسای بانوی مقدس ما قبل از تین توسط پتر پارلر و ماتیاس آراس صورت گرفته است، این معماران بسیاری از بنا های گوتیک در شهر پراگ را طراحی و اجرا کرده اند.
کاخ معروف پراگ بر فراز شهر قرار دارد که درون آن مجموعه ای بزرگ از دیگر جاذبه ها به چشم می خورد. ساختمان های درون این کاخ قدمتی طولانی دارند و می توان به مجموعه ای از یک قصر سلطنتی، یک کلیسای جامع و سه کلیسا، یک کاخ پادشاهی، یک صومعه، برج های دفاع، اصطبل های سلطنتی، یک مسیر باریک که صنعتگران و پیشه وران در آن کار می کردند و باغ های با عظمت اشاره کرد. این کاخ با عظمت مکان دفن پادشاهان و امپراطور ها می باشد.
یک پل قدیمی با قدمت ۶۰۰ سال به نام پل چارلز، یکی از آثار نمادین و خاص شهر پراگ به شمار می رود، که شهر قدیمی و شهر جدید را از روی رودخانه ولتاوا به یکدیگر وصل می نماید. این پل در سال ۱۳۵۷ به دستور پادشاه چارلز چهارم ساخته شد تا جایگزینی برای پل جودیت گردد، پل جودیت در جریان سیل در سال ۱۳۴۲ ویران شده بود. ۳۰ مجسمه در سبک باروک به همراه انواع دستفروش ها، موسیقی دان ها، هنرمندان و گدایان در کناره های پیاده رو پل قرار گرفته اند.
۱- کارناوال پراگ(Bohemian carnival) به منظور زنده نگهداشتنن حس و حال کارناوال های قرون وسطایی سنتی، برگزار میشود. ماه فوریه هر سال، زمانی که گرما و رنگ این کارناوال همه جا را فرا می گیرد، سختی و مشقت فصل زمستان فراموش می شود. این رویداد سالانه از جشنواره های سنتی رنگارنگ بوهمیا در دوره باروک همچون جشنی که توسط موتسارت تجربه شد، الهام گرفته است. برنامه های آن عبارتند از: رژه هایی با لباس های ویژه، اجرای کنسرت و نمایش، جشن بالماسکه کودکان، و برنامه های غافلگیرکننده بسیار دیگری که در هر گوشه و کنار این شهر منتظر شما است.
۲- فستیوال موسیقی بهاری پراگ محل دایمی اجرای برنامه هنرمندان برجسته هنرهای اجرا (پرفورمنس)، ارکسترهای سمفونی و گروه های موسیقی مجلسی جهان به شمار می آید. این فستیوال، رویدادی واقعاً بین المللی، و از نظر بزرگترین هنرمندان روز همواره و هنوز به عنوان رویدادی معتبر به شمار می آید.
۳- جشنواره آبجو در پراگ برگزار می شود، شامل تمام چیزهایی که به غذا و نوشیدنی اختصاص داده می شود است و برای ۱۷ روز در ماه می ادامه دارد. با بیش از ۱۲۰ نوع آبجو متفاوت، مردم در لباس های سنتی چک و بسیاری از موسیقی ها و رویدادهای جالب توجه قرار دارند، جالب است که جشنواره هر سال ۲۰۰،۰۰۰ بازدید کننده را جذب می کند.
این غذا را میتوان غذای ملی و محبوب چک معرفی کرد. گوشت راسته گوسفند را با سبزیجاتی چون هویج، پیاز یا ریشه کرفس، به همراه فلفل سیاه، فلفل فرنگی، برگهای خوشبو و زعتر (از خانواده آویشنیان) و خامه میپزند. این غذا معمولا با دامپلینگ سرو میشود.
یکی از شیرینیهای سنتی پیچپیچی پراگ تردلنیک است. این شیرینی معمولا گرم سرو میشود و روی آن شکر، آجیل یا دارچین میپوشانند.
لانگوس یک نان است که کاملا در روغن سرخ شده و وقتی هنوز نان داغ است روی آن سس گوجه، کچاپ و سیر می ریزند و در آخر هم مقادیر زیادی پنیر موتزارلا روی آن قرار می دهند.
پنکیک در پراگ، پالاسینکی نامیده می شود و به دو صورت شور یا شیرین تهیه می شود. در پراگ پنکیک ها را بعد از آماده شدن رول می کنند و روی هم تا می کنند، بعد آن ها را به قطعات کوچکتر تقسیم می کنند و همراه با میوه و شهدهای مختلف سرو می کنند. پنکیک شور معمولا به عنوان اسنک و میان وعده یا صبحانه مصرف می شود و پنکیک شیرین هم انتخاب خوبی برای دسر است.
یک نمایشگاه در شهر پراگ، پایتخت جمهوری چک روشها و تکنولوژیهای جاسوسی نزدیک به ۶ دهه دیکتاتوری در چکسلواکی سابق را به معرض عموم گذاشته است. این نمایشگاه همزمان با سیامین سالگرد انقلاب مخملی در این کشور افتتاح شد.
میکروفونهای کوچک و ثبت مکالمات مخالفان به پلیس اجازه میداد تا در جریان بازجوییها اعضای اپوزیسیون را شگفتزده و مجبور به اعتراف کنند. نمونههایی از این ابزار و ادوات استراق سمع شهروندان در موزه ملی علوم پراگ به نمایش درآمده است. دوربینها و میکروفونهای جاسازی شده در لباس و ساعت بخش دیگری از تکنیکهای شنود مخالفان بوده است.
در ۱۷ نوامبر سال ۱۹۸۹ و همزمان با سرعت گرفتن روند فروپاشی در کشورهای اقمار اتحاد جماهیر شوروی، حکومت کمونیستی چکسلواکی هم سقوط کرد و این کشور به دو جمهوری چک و اسلواکی تجزیه شد. چکسلواکی پیش از آن هم در سال ۱۹۶۷ صحنه یک انقلاب بزرگ بود که با مداخله نیروی نظامی شوروی ناکام ماند.
یکی از مدیران این نمایشگاه میگوید ابزار و آلات به نمایش درآمده به شکل نگران کنندهای یادآور دورانی است که دیوارها برافراشته بودند و آزادی رفتوآمد برای مردم، امر غریبی بود.